Jeśli nieraz Msza św. czytana jest odprawiana uroczyściej niż zwykle (np. Msza św. w niedzielę), w takich dniach dozwolone jest posługiwać dwóm ministrantom. W posłudze obowiązuje jedna ogólna zasada: wszelkie rewerencje i recytacje należy wykonywać równocześnie.
Poniżej zostały opisane tylko i wyłącznie te fragmenty Mszy św., gdzie zachodzą zmiany w stosunku do służby dla jednego ministranta. Ministrant M1 (względnie ministrant pierwszy) jest służącym po prawej stronie ołtarza, zaś M2 (względnie ministrant drugi) jest posługującym po lewej stronie ołtarza. W hierarchii ministrant M1 stoi wyżej od ministranta M2.
Spis treści
Przed Mszą św.
Za zapalenie świec odpowiada M1.
Mszał do Mszy św. również wynosi ministrant M1.
Do Mszy św. wychodzi się w następującej kolejności: M2, M1, celebrans. Przed wyjściem do Mszy św., wodę święconą celebransowi podaje M1. M2 natomiast wychodząc, bierze wodę święconą tylko i wyłącznie dla siebie. Oznajmienie o rozpoczęciu Mszy św. należy do M2.
Msza katechumenów
Początek Mszy św.
M2 wychodząc z zakrystii, ustawia się po lewej stronie ołtarza w taki sposób, by M1 oraz celebrans przeszli przed nim. Wszyscy wspólnie oddają rewerencję, po czym M1 wnosi mszał na pulpit, a M2 pozostaje w postawie stojącej po stronie ewangelii i czeka na M1, aż ten odłoży biret i wróci na swoje miejsce po stronie epistoły. Wówczas obaj klękają na posadzce jednocześnie i czekają na celebransa.
Antyfony
Obaj ministranci po wejściu celebransa na suppendaneum, klękają na najniższym stopniu po swojej stronie.
Epistoła
Za odpowiedzi Deo Gratias po każdej lekcji/epistole odpowiada M2.
Po epistole - Graduał, Alleluja/Traktus i Sekwencja
Za przeniesienie mszału odpowiada M1. Kiedy ten czyni przyklęknięcie, przechodząc przez środek, M2 wstaje ze swojego miejsca równocześnie z M1, który potem wchodzi z mszałem na stronę ewangelii.
Ewangelia
M2 całą ewangelię pozostaje na swoim miejscu. M1 zaś zachowuje się tak, jak posługujący jeden ministrant w Mszy św. czytanej zwykłej.
Msza wiernych
Offertorium
Po Oremus obaj ministranci schodzą się na środku przed ołtarzem, przyklękają, po czym obracając się przodem do siebie, udają się do kredencji, idąc obok siebie. Za uderzenie w dzwonek podczas ściągania welonu przez celebransa odpowiada M2.
M1 podaje celebransowi wino, M2 zaś wodę. Wszelkie obroty należy wykonywać twarzą do siebie.
Lavabo
M1 odpowiada za posługę z ręczniczkiem, M2 zaś posługuje ampułką z wodą i tacką.
Orate fratres i prefacja
M1 bierze dzwonek do ręki i wspólnie z M2 udaje się na środek przed ołtarz, gdzie razem przyklękają, po czym udają się na swoje miejsca. Suscipiat recytują wspólnie.
Kanon
Za wszelkie uderzenia w dzwonek podczas Kanonu odpowiada M1.
Tuż przed konsekracją, kiedy kapłan wyciąga ręce i trzyma je nad kielichem, wypowiadając elevata voce słowa Hanc igitur, obaj ministranci udają się na przedostatni stopień, klękając nieco bliżej celebransa.
Podczas konsekracji, tylko M2 jest odpowiedzialny za przytrzymanie ornatu celebransa - M1 skupia się na uderzeniach w dzwonek.
Po kanonie
Jeśli wiadomym jest, że będzie komunia wiernych (poza samym ministrantem), po wyrecytowaniu przez celebransa Agnus Dei, należy przykryć balaski obrusami do tego przeznaczonymi - ministrant M1 czyni to po stronie epistoły, ministrant M2 zaś po stronie ewangelii.
Komunia wiernych
Podczas przyklęknięcia celebransa po krótkiej modlitwie po spożyciu Ciała Pańskiego, obaj ministranci wstają, po czym M1 odkłada dzwonki na kredencji, a M2 udaje się na środek przed ołtarzem, gdzie w postawie stojącej oczekuje na M1 nadchodzącego z pateną.
Gdy M1 dołączy do M2, wspólnie najpierw klękają na jedno kolano, po czym na przedostatnim stopniu na oba kolana. M2 zaczyna Confiteor, po czym obaj ministranci odmawiają go wspólnie.
Po przyjęciu Komunii św. przez M1, podaje on patenę M2, po czym wstaje, klęka na jedno kolano i udaje się na miejsce obok kredencji, gdzie przyklęka na oba kolana i pozostaje w tej pozycji aż do zamknięcia tabernakulum. M2 w tym czasie przystępuje do Komunii św. i jeśli są inni wierni przystępujący do Komunii przy balaskach, to on udaje się wraz z celebransem i usługuje pateną przy komunikowaniu, będąc cały czas po prawej stronie celebransa. W trakcie komunikowania nie ma żadnych przyklęknięć.
Po skończonym rozdawaniu Komunii św. oddaje się celebransowi patenę, a następnie przyklęka na najniższym stopniu lub posadzce i pozostaje w tej pozycji aż do momentu zamknięcia przez kapłana tabernakulum. Wówczas M2 dołącza do M1 przy kredencji, aby przygotować się do ablucji.
Ablucja
M1 odpowiada za posługę z winem, a M2 za posługę z wodą. Na posługę z winem na suppendaneum wchodzi tylko i wyłącznie M1 - M2 czeka przy kredencji. Kiedy M1 schodzi na przedostatni stopień, M2 dołącza do niego po jego lewej stronie. M1 bierze patenę do lewej ręki, po czym obaj posługują celebransowi.
Po komunii
Po ablucji obaj udają się na środek przed ołtarzem i razem przyklękają na jedno kolano. M2 przyklęka na swoim miejscu po stronie ewangelii, a M1, przechodząc za M2, udaje się po mszał, by go przenieść na stronę epistoły.
Jeśli komunia wiernych miała miejsce, ministranci M1 oraz M2 z powrotem przerzucają obrusy z balasek na stronę prezbiterium - ministrant M1 czyni to po stronie epistoły, ministrant M2 zaś po stronie ewangelii.
Na modlitwie Postcommunio należy zachowywać się i dawać dokładnie te same odpowiedzi, jak przy kolekcie.
Ostatnie rozkazy
Jeżeli kapłan potrzebuje tabliczki z modlitwami przepisanymi przez papieża Leona XIII, M1 zabiera ją z kredencji tuż po rozpoczęciu przez celebransa czytania ostatniej ewangelii.
Zakończenie
Po skończonych modlitwach obaj ministranci wstają razem z celebransem. M2 pozostaje na swoim miejscu, a M1 jest odpowiedzialny za mszał oraz ewentualny biret.
Wszyscy wspólnie robią rewerencję, po czym M1 podaje biret kapłanowi. W tym czasie M2 powolnym krokiem zaczyna iść w kierunku zakrystii, tuż za nim M1, a na końcu sam celebrans.